امسال هم بهاربا قامت کشیده و با عطر آشنابیهوده در محله ما پرسه می زنددر پشت این دریچه خاموش هر سحربیهوده می کشاند شاخ اقاقیابر او بنال بلبل غمگین که سالهاستشادیآن دختر ملوس ازاین خانه رفته است